POWITANIE WIOSNY

„ Żegnaj zimo, witaj wiosno ”

21 marca 2024 r. dzieci z Samorządowego Przedszkola nr 64 w Krakowie, uroczystym, kolorowym  korowodem z  Marzanną i śpiewem na ustach, udały się do Parku Tysiąclecia w Nowej Hucie, by tam pożegnać zimę i powitać wiosnę.
         
Topienie Marzanny i powitanie wiosny, to jeden z najstarszych i najciekawszych  obrzędów starosłowiańskich, który kultywowany jest w wielu regionach Polski do dnia dzisiejszego.
Gdy po zimie  przyroda budziła się do życia - pierwszego dnia kalendarzowej wiosny wynosiło się do najbliższej rzeki słomianą kukłę zwaną Marzanną.
Marzanna była boginią, która władała przyrodą. Wierzono, że to ona odpowiedzialna jest za obumieranie natury po jesieni i nadejście zimy. Zimy, która dla naszych przodków była czasem ciężkiej próby, mierzenia się z brakiem jedzenia, chłodem  i biedą. Dlatego wierzono, że  spalenie bądź utopienie Marzanny, da pewność nadejścia wiosny, a wraz z nią nastąpi odrodzenie się przyrody. Będzie szansa na  dobre plony i lepsze jutro. Wierzono również, że  z Marzanny odradza się Dziewanna, którą symbolizować miał gaik, czyli zielone gałązki cisu, ozdobione kolorowymi wstążkami. To z nimi w ręku wracano do swoich domostw, oczekując rozkwitu wiosny.

Obecnie zwyczaj ten jest formą zabawy, próbą podtrzymania tej pięknej tradycji.
Z wielkim entuzjazmem przystąpiliśmy do realizacji tegorocznego powitania wiosny w duchu tradycyjnej obrzędowości.
Grupy otrzymały zadania do realizacji: wykonanie marzanny, gaika, transparentu oraz  przygotowanie oprawy muzycznej. Ich finał miał rozegrać się na osiedlowych uliczkach prowadzących do Parku Tysiąclecia i na scenie plenerowej  tegoż parku.
Idąc w wiosennym orszaku przedszkolaki śpiewały o kapryśnej marcowej pogodzie oraz  piosenkę „Marzanna”( słowa Wanda Chotomska  na melodię „Krakowiaczek jeden”)

Ruszamy gromadą
Wesołym pochodem
Niesiemy marzannę
Nad zieloną wodę

Radują się drzewa
Weselą się domy,
Niesiemy marzannę
Chochoła ze słomy

Wrzucimy do wody
niedobrą boginię,
niech prędko do morza
zła zima odpłynie

Płyń sobie Marzanno
szumiącym potokiem,
nad morze szerokie,
nad morze głębokie.

Zgiń, przepadnij zimo,
i nie wracaj do nas,
na przyjęcie wiosny
otwórzmy ramiona.

Właściwe rozstanie się z zimą nastąpiło na scenie parku. Marzanna pokłoniła się wszystkim dzieciom na pożegnanie. Podziękowaliśmy jej, za to, że: była z  nami trzy miesiące, za wszystkie zimowe zabawy, bitwy na śnieżki, jazdę na sankach, ulepione bałwanki oraz danie przyrodzie potrzebnego czasu na odpoczynek. Prosiliśmy by wróciła do nas za rok, w swojej najpiękniejszej odsłonie, z wielką ilością białego puchu. Machając zimie  na pożegnanie dzieci recytowały fragment  wiersza J. Ratajczaka  „Topienie Marzanny”

Do widzenia Marzanno
Teraz na wiosnę pora,
Już kwiaty wschodzą na łąkach
We wszystkich wiosennych kolorach

Na scenie pojawił się piękny Gaik – symbol wiosny. Następnie po wysłuchaniu wiersza  „Wiosna idzie”  E.Szelburg-Zarembina, dzieci przystąpiły do wykonania ilustracji tematycznych na chodniku  pod sceną. Rysunki dzieci ożywiły parkowe alejki. Zrobiło się wiosennie i kolorowo. Z oddali  słychać było piękny śpiew ptaków i wiosenną krzątaninę  wiewiórek -  mieszkańców naszego parku.

Do przedszkola dzieci wróciły pełne radości, w promieniach marcowego słońca,  z  gaikiem na przodzie korowodu. Mieliśmy wrażenie, że nagle na trawnikach pojawiły się kwiaty, a na drzewach i krzewach pąki liści – a może po prostu dopiero teraz, gdy pożegnaliśmy zimę, łatwiej było nam je zobaczyć.

Opracowała: Elżbieta Smalewska